Wij zijn er geraakt!
Al was het wel met de nodige spanning. Vooral voor Fleur en Merel, die voor de eerste keer vlogen.
Het begon al bij het inchecken van de koffers. Het vliegtuig bleek overboekt te zijn. Dus vroeg een vriendelijke meneer ons meteen of we een dagje later wilden vertrekken. Maar dat zagen we natuurlijk niet zitten.
We geraakten vlot door de douane, maar bij de scan kreeg Merel toch even de "bibber". Alle jassen moesten uit, laptop en tablet uit de tas, flesjes water afgeven en zelfs de broeksriemen van mama en papa moesten uit om er voor te zorgen dat er geen alarm zou afgaan. Zo streng hadden ze het niet verwacht. Na de scan konden we naar de VIP-lounge gaan, waar we even wat konden eten en drinken. Daarna naar de gate, waar we in de gaten kregen dat we nu geen drinken meer hadden om de reispilletjes in te nemen. Dus dan maar even op de WC wat water van de kraan gebruiken om het doorgespoeld te krijgen. Na nog een laatste controle van de tickets en paspoorten konden we dan het vliegtuig op. Van slapen kwam er niet veel in huis. Eerst spelletjes en film kijken op de aanwezige tablets, daarna wat eten en rond 12u ging het licht uit. Maar niet voor lang, om 2u kwamen ze weeral rond met drank en muffins. Met als gevolg dat Fleur slechts een uurtje geslapen heeft, Merel 2u. Doodmoe zijn we deze morgen geland, maar het weer maakte veel goed : 20° om 7u 's ochtends, wie klaagt er dan nog. Dikke vesten konden onmiddellijk het koffer in. Na een strenge controle van de paspoorten waarbij iedereen een oogscan moest laten maken, konden we onze koffers ophalen en de bus nemen die ons naar de universiteit van Al Ain bracht. Die rit duurde ongeveer 1,5u en al snel was het bijna muisstil, het grootste deel viel in slaap. Maar ik niet, ik heb als eerste kamelen gezien! Bij de universiteit aangekomen, duurde het zeker een half uur vooraleer de chauffeur ons aan het juiste gebouw kon afzetten. Maar het is hier nogal een uitgebreid complex, waar je zelfs met wegwijzers je weg niet gemakkelijk vind.
We verblijven op studentenkamers, 2 éénpersoonkamers worden in het midden verbonden door een gedeelde badkamer. Eenvoudige kamertjes met een bed, bureau en kast. Maar voldoende om te slapen en je te wassen. Na snel alles op de kamer gedeponeerd te hebben, zijn we het restaurant gaan opzoeken. Uitgebreid en lekker eten, allerlei sapjes om te drinken, zelfs Fleur en Merel vonden het lekker.
Zojuist zijn we het complex gaan verkennen. De speelzaal voor morgen hebben we uiteindelijk gevonden. Ik weet niet of er meerdere speelzalen zijn, maar in diegene die we gezien hebben, stonden enkel elektronische borden. Heb ze niet geteld, maar waren er toch zeker een paar honderd. Dus dat lijkt interessant voor de schaakliefhebber.
Straks om 20u is de openingsceremonie en dan begint morgen het echte werk.
Wim Barbier zal Fleur voorbereiden, wat ze helemaal ziet zitten.